![]() aktualizacja z dnia 17.02.2019 26 października 1937 r. z inicjatywy Proboszcza Parafii
Wniebowzięcia NMP w Sosnowcu Ks. Kanonika Teofila Jankowskiego
zostało zwołane zebranie organizacyjne komitetu dla nowej parafii na Starym
Sosnowcu. Rozpoczęto starania i rozważono wiele sposobów realizacji
tego pomysłu. 13 czerwca 1938 r. w czasie wizytacji Ks. Bp. Teodora Kubiny
na spotkaniu w Kasynie przy ul.
Stalowej 3. (dawniej Francuska) Arcypasterz obiecał otworzyć nową placówkę
duszpasterską. Wynajęto przy ul. Dalekiej 4a mieszkanie dla ks. Proboszcza,
pokój na kancelarię i pokój na kaplicę do codziennych nabożeństw, który mógł
pomieścić około 30 osób. Po przebudowie miasta ten początek ulicy nie istnieje,
było to w pobliżu Egzotarium. Z końcem lipca utworzono parafię na Starym Sosnowcu p.w. Św.
Andrzeja Boboli, wydzielona została z terenów Parafii Wniebowzięcia NMP oraz
Parafii Pogońskiej Św. Tomasza. 19 sierpnia 1938 r. Kuria Biskupia w Częstochowie przesłała
Dekret Biskupa Częstochowskiego odnośnie erygowania parafii w formie
ekspozytury z dniem 18 sierpnia 1938 r. Powstanie placówki duszpasterskiej pod
tym wezwaniem było związane z odbywającą się
w tym czasie kanonizacją św. Andrzeja Boboli. Dekretem erekcyjnym Ks. Jan Kiwacz został powołany
na Księdza Proboszcza. Uroczyste wprowadzenie nastąpiło 28 sierpnia 1938r. Od momentu powstania
parafii czyniono zabiegi o budowę nowej świątyni. W dniu 15 marca 1939 r. został podpisany akt notarialny
dotyczący nabycia placu pod budowę Kościoła Św. Andrzeja Boboli na Starym
Sosnowcu przy ul. Dalekiej 9 od firmy MODRZEJÓW-HANTKE. 1 sierpnia 1939 r. parafia otrzymała od Ojca Prowincjała Towarzystwa Jezusowego (Ojców Jezuitów) z
Warszawy Ks. EMILA ŻYCZKOWSKIEGO
relikwie św. Andrzeja Boboli. Z tej racji od 18 sierpnia rocznicy wydania dekretu o
utworzeniu parafii rozpoczęła się nowenna do relikwii Św. Patrona. Z dniem 30 września 1940 r. Firma Modrzejów - Hantke
przydzieliła Ks. J. Kiwaczowi mieszkanie przy ul. J. Piłsudskiego 69 (Żymierskiego,
potem 22 Lipca). Ta sama Firma pomogła parafianom w przygotowaniu do potrzeb życia liturgicznego - sali przy szkole na ul. Piłsudskiego 73. Przebudowana "Sokolnia" i gruntownie odnowiona została oddana z przeznaczeniem na kaplicę było to 31 października 1940 r. W
międzyczasie Kancelaria Parafialna znalazła lokum w domu p. Marcina Muchy
obecnie ul. Piłsudskiego 59. Rok
1942 przyniósł parafii straty ponieważ nagromadzona cegła, kamień na budowę
kościoła przy ulicach Dalekiej i Jastrzębiej została zabrana przez Niemców. Materiały
te miały być przekazane na rozbudowę obiektów węglowych w Sosnowcu. Zarząd
Miejski z dn. 1.05.1942 nr. 60. W
styczniu 1944 Ks. Jan Kiwacz wysłał pismo do Ks. Bp. Teodora Kubiny
Ordynariusza w Częstochowie z prośbą o przemianowanie dotychczasowej
Ekspozytury Św. Andrzeja Boboli w Sosnowcu na parafię pełnoprawną, a Jego
samego na proboszcza tej parafii. W uzasadnieniu podano; ekspozytura prowadzi działalność tak jak pełnoprawna parafia, posiada plac pod budowę kościoła przy ul. Dalekiej 9. Konsekwencją
tego pisma było złożenie przez Ks. J. Kiwacza. ("Professio Fidei
romano-catholica") Po
zakończeniu działań wojennych od września 1945 r. rozpoczęto remont Kościółka,
dach, malowane wewnątrz i na zewnątrz. Pomocy
udzieliła Dyrekcja Huty "Milowice" Prace trwały do stycznia 1946 r. W
marcu tegoż roku decyzją Ks. Bp. Teodora Kubiny z Częstochowy, z dekanatu
będzińskiego wydzielono dekanat sosnowiecki, Dziekanem został Ks. Czesław
Dróżdż, a vice dziekanem Ks.
Jan Kiwacz. Od
sierpnia 1946 r. parafia ponownie gromadzi materiały budowlane na placu przy ul. Dalekiej 9. Zabiega o
przydział cegły, wapna, cementu a przede wszystkim chodzi o plany Kościoła i
zatwierdzenie do budowy. W latach 50-tych dobudowano kruchtę oraz wykonano
drewnianą przybudówkę od bramy północnej Kościoła. Komitet Budowy Kościoła Św. A.B mobilizuje siły parafian do zjednoczenia się i podjęcia prac celem zakupienia placu pod budowę w bardziej centralnym miejscu parafii. Takim
planem okazał się teraz: róg ul. Moniuszki, Grabowej i Słowiańskiej. W
dniu 2 maja 1957 r. nabyto aktem notarialnym działkę przy tych ulicach. 18
lipca 1957 r. Komisja Diec. w Cz. nadesłała Dekret erekcyjny parafii Św.
Andrzeja Boboli datowany 4 marca 1957 Nr 1595/57 podpisany przez Ks. Biskupa
Zdzisława Golińskiego. Ostatecznie 16 stycznia 1959 r. wydano zezwolenie na rozpoczęcie robót budowlanych Kościoła parafialnego przy ul. Moniuszki, Grabowej i Słowiańskiej. Prace
ziemne rozpoczęto 10 czerwca 1959 r. Jednak cięgle Urząd Miasta wstrzymywał
prace. Raz była decyzja budowy to znów wstrzymywano prace. Dopiero
decyzja wojewody Katowic gen. Jerzego Ziętka z dnia 10 kwietnia 1974 r. po 15
latach - od odwołania pierwszego pozwolenia na budowę - parafianie doczekali
się zezwolenia na budowę świątyni. Rozpoczęcie budowy nastąpiło 17 grudnia 1974
r. w stanie surowym zakończono 18 października 1978r. Za
wybudowanie Kościoła i Plebanii oraz wybór Papieża Polaka odśpiewano uroczyste
Te Deum. Nad całością prac czuwał urzędujący od 1959 r. proboszcz ks. Józef Janson. Nowy Kościół Parafialny wzniesiono w latach 1975-1980, dzięki ofiarności
wiernych i ogromnej
zapobiegliwości ks. prałata Józefa Jansona. Konsekracja odbyła się w dniu 20 września 1981 r., przez bpa
częstochowskiego Stefana Barełę. Przez cały czas trwają prace przy wykańczaniu i upiększaniu świątyni. Z wielką troską i zaangażowaniem pracował ks. kanonik Jerzy Barszcz
(1990-2004). Od roku 2004 do 2018 dalsze prace kontynuował proboszcz tej parafii ks. Jacek Kmieć.
Do parafii
należą: Ulice: Daleka, Dziewicza, Chmielna, Grabowa, Jastrzębia, Jesionowa,
Kotlarska, Królewska, Al. Mireckiego
nr 10, 12, 18, 20, Moniuszki, Objazd, Odrodzenia, Pawia, Piłsudskiego nr 21/I,
21/II, 23, 29, 65 69, Promyka, Słowiańska, Swobodna, Smolna, Władysława,
Wiązowa, Wysoka nr 13, 15, 17, 19, 21, 23, 25 i stare budownictwo nr 31-37. Liczba mieszkańców w roku 2013 jest: 3.833 Święto patronalne (odpust parafialny): 16 maja - św.
Andrzeja Boboli Obecni prezbiterzy w Parafii: Proboszcz: ks. dr Stanisław Łabuda Poprzedni proboszczowie: ks. Jan Kiwacz, ks. Józef Janson, ks. Jerzy Barszcz, ks. Jacek Kmieć, ks. Stanisław Faber
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Księża pochodzący z Parafii: Ks. Zdzisław Wajzner, ks. Mirosław Chyra – Krzepice,
ks. Rajmund Gierczakowski – Milowice, ks. Marian Kuzia. Osoby zakonne, pochodzące z Parafii: Brat Eligiusz Chlebowski – Michealita, Siostra Monika Kozioł – SS Honoratki, Siostra Dorota Bańbuła – SS Serafitki, Siostra Hermina Hain – Serafitki, Siostra Gabriela Zięba – SS Zmartwychwstanki, Siostra Genowefa Janus – SS Kamedułki, Siostra Danuta
Szumna - Zgromadzenie Sióstr Służebniczek NMP KAPŁANI PRACUJĄCY W
PARAFII ŚW. ANDRZEJA BOBOLI
W
parafii zamieszkał Ks. Lewiński Zbigniew. Zmarł w 1999 r.
Siostry Serafitki w parafii
Św. Andrzeja Boboli W naszej parafii pracują
siostry Serafitki (pełna nazwa Córki Matki Bożej Bolesnej CMBB). Rozpoczęły
pracę Pierwszą przełożoną
klasztoru w parafii św. Andrzeja Boboli była s. Celestyna z zawodu nauczycielka -
przybyła z domu zakonnego z Białki Tatrzańskiej. Pełniła obowiązki zakrystianki
do 3 października 1972 roku. Do tej wspólnoty sióstr należała również s. Alfonsa Bobek, przybyła w lutym
1946 roku z Makowa
Podhalańskiego. Była kierowniczką Caritas. W 1947 roku przyjechała z
Poznania s. Urbana, która zajęła się kuchnią zakonną i pomagała w utrzymaniu w czystości
bielizny kościelnej. Siostry zamieszkały na ulicy Grabowej 13 i na Alei Mireckiego 14. Oprócz
pełnienia obowiązków zakonnych zajmowały się pracą w Caritas, pracowały w
przedszkolu, zajmowały się zakrystią Kościoła, prowadziły kuchnię dla żołnierzy
powracających z wojny (na ulicy Dziewiczej) – wszystko w myśl charyzmatu
Zgromadzenia, by służyć ubogim i chorym oraz poprzez pracę opiekuńczo –
wychowawczą. Od maja 1945 roku w naszej
parafii służyły 33 siostry – niektóre z nich po kilkuletniej przerwie powracały
(np. s. Katarzyna czy też s. Teresilla) 5 lipca 2010 siostry odeszły z placówki w Parafii Św. Andrzeja Boboli, z
braku powołań zakonnych.
Opracowała siostra
Maksymiliana – przełożona sióstr w parafii św. Andrzeja Boboli.
Organy w
kościele św. Andrzeja Boboli w Sosnowcu
20 września 1955r. Pracownicy firmy budowy
organów „Biernacki” z Krakowa, rozpoczęli montowanie 6 – głosowych organów w
pierwszym Kościele św. Andrzeja Boboli w Sosnowcu. Poświęcenie
instrumentu nastąpiło w niedzielę 9 października 1955r, przez Ordynariusza
Częstochowskiego Ks. Bp. Zdzisława Golinskiego. Wraz z księdzem
biskupem przybył prof. A. Szuniewicz organista katedralny z Częstochowy. O godz.
12.00 Ks. Bp. Dokonał poświęcenia organów, a w czasie Mszy św. prof. A. Szuniewicz
wykonał koncert religijny – organowy dla poznania i wydania oceny wartości oraz
wartości zbudowanych organów, w asyście i udziale w ocenie z księdzem prob.
Stanisławem Łopacińsim z Piasków. W tym czasie
proboszczem był ks. Jan Kiwacz. Po wybudowaniu nowego kościoła w 1981r. Ks.
Prob. Józef Janson przeniósł organy do nowej świątyni W roku 2001 ks. Prob.
Jerzy Barszcz dokonał rozbudowy organów do 8 – miu głosów i dwóch manuałów.
Instrument ten zainteresował organizatorów koncertów muzyki organowej. Od 2002r. Odbywają się
Festiwale muzyki Znanej i Nieznanej w miesiącu kwietniu. W programie muzyka organowa z
różnych epok. Fragment Krzyża Misyjnego w kościele Św. Andrzeja w
Sosnowcu Z roku 1939, ufundowany przez
parafianina Andrzeja Skowrońskiego na pamiątkę pierwszych Misji Św. w Parafii
Św. Andrzeja Boboli przy ulicy Żymierskiego obecna ul. Piłsudskiego. Figura
Św. Antoniego w kościele Św. Andrzeja w Sosnowcu W naszym Kościele jest Nabożeństwo ku czci
Św. Antoniego oraz Nowenna, od 1 lutego 1955 r. Zachowało się wotum dziękczynne
za otrzymane łaski. Obraz Matki Bożej NMP w
kościele Św. Andrzeja w Sosnowcu Prowincjał
O. Redemptorystów potwierdza, że obraz ten jest wierną kopią cudownego obrazu
Matki Bożej Nieustającej Pomocy, znajdującej się w Kościele św. Alfonsa w Rzymie i
poświęcony przez J.E.Ks. Bpa. Zdzisława Golińskiego. Wierni biorący udział w każdorazowym Nabożeństwie Nieustającej Nowenny
odprawianym przed tym obrazem mogą zyskiwać odpust zupełny pod zwykłymi
warunkami. O.Kazimierz Hołda Prowincjał
Poświęcił
Ks. Jan Kiwacz – za zezwoleniem
J. E. Ks. Bp. Z. Golińskiego L. dz 2062 z dnia 19 maja 1954
roku
W dniu 23
maja 1954 roku Sosnowiec
parafia św. A. Boboli Kraków dnia
12.V.1954
Powyższy tekst został podany do wiadomości po
zakończonej Nowennie wiernym parafii św. Andrzeja Boboli w Sosnowcu podczas
święta Matki Bożej Nieustającej Pomocy w dniu 27 czerwca 2005 roku przez O.
Redemptorystę z Tuchowa Ks. Tomasza Mular
Proboszcz Ks. Jacek Kmieć KRONIKA KAPLICZKI
PARAFIALNEJ Kapliczka przydrożna murowana, na przecięciu ulic Chmielnej i
Piłsudskiego (Żymierskiego), w gruncie Żyda Zająca, jednak ta część ziemi, na
której stoi kapliczka, jest hipotetycznie wyjęta z tego gruntu. Według wiadomości
ustnych, kapliczka ta została wybudowana przed powstaniem styczniowym w 1863 r.
w lesie sosnowieckim i dla Starego Sosnowca, który posiadał siedemnaście
numerów domów, a tylko sześciu gospodarzy: Urgacz Szymon i Franciszek, Sidło
Sebastian, Łabuś Szymon, Marzec Jakub, i Macuga Kacper, oraz wyrobnicy:
Jędrusik Józef i Michał, Dziurowicz Józef, Piotr i Jan, Szkutnik Szymon, Rożek
Michał, Bacia Józef, Gwoździk, Urgacz Wincenty i Macuga Kacper, należąc do
parafii Czeladź. W lesie przy wspomnianej kapliczce, przy odprowadzaniu zwłok
zmarłych obywateli Starego Sosnowca na cmentarz czeladzki zatrzymywano się przy
tej kapliczce dla odprawiania modłów i śpiewów żałobnych. Tym żałobnym
ceremoniom przewodniczył obywatel Łabuś Szymon. Budowla ma charakter neogotyckiej
kapliczki domowej. Jest murowana i otynkowana, elewacje są odnawiane, a fasada
sterczynowa, do 1/3 wysokości. Wybudowana została na planie prostokąta, z
wejściem o łuku odcinkowym. Dwuspadowy dach z więźbą dachową pokrywa pomalowana
blacha. Fasada ma szczyt utworzony przez trzy sterczyny, w środkowej znajduje
się nisza. W bocznych elewacjach natomiast znajdują się małe, prostokątne i
głębokie nisze. Opiekę nad Kapliczką
sprawuje Parafia Św. Andrzeja Boboli. |